Ҳаракати расмӣ ба Қирғизистон барои русҳо: истифодаи ройгони раводид ва истифодаи қонунии ду шиноснома

Вазъияти хозираи арсаи чахон кобилият ва кобилияти зуд мутобик шудан ба хар як тагйиротро талаб мекунад. Барои фаъолона саёҳат кардан дар саросари қитъаҳо, нигоҳ доштани муносибатҳои корӣ ва боқӣ мондан ба шарикони тиҷоратӣ, роҳи осонтарини гирифтани шаҳрвандии иловагӣ мебошад.

Аз минтақаҳои наздик Ҷумҳурии Қирғизистон дар байни муҳоҷирони дохилӣ машҳур аст. Дар ин ҷо роҳбарияти олӣ пешниҳоди ҳуҷҷатҳоро барои онҳое, ки дар собиқ Иттиҳоди Шӯравӣ зиндагӣ мекунанд, содда кардааст. Биёед маҷмӯи қоидаҳои барои пешниҳоди дархост тасдиқшуда ва бартариҳои зиндагӣ дар макони навро баррасӣ кунем.

Кӣ метавонад ба ҷавоби мусбӣ такя кунад?

Қарорҳо имконоти таҳияи сенарияро ҳангоми ҷамъоварии шаҳодатномаҳо барои шаҳрвандӣ тавсиф мекунанд. Ду фармон қонунӣ шудааст:

• Генерал. Довталабе, ки 5 сол дар кишвар бидуни тарк на бештар аз се моҳ зиндагӣ кардааст, ҳуқуқ дорад дархост пешниҳод намояд. Мӯҳлати умумии будубош то санаи тартиб додани ариза ба ҳисоб гирифта мешавад.
• Соддашуда. Ба ҳамаи одамоне, ки дар дохили он таваллуд ё зиндагӣ мекунанд, дахл дорад Белоруссия, Казокистон, РСС Киргизистон яа РСФСР. Дар ин ҳолат, шахс бояд ширкати қаблии худро дар Иттиҳоди Шӯравӣ фурӯпоширо тасдиқ кунад. Маълумоти архивӣ то 21 декабри соли 1991 санҷида мешавад.

Сутуни охирин довталабонро бо соддагии худ ҷалб мекунад. Ҳар касе, ки ба ин довталабон тааллуқ дорад, 100% эҳтимол дорад, ки аз номи мақомоти дахлдор бархурдор бошад. Дар гирифтани иҷоза аз шахсоне, ки ҳузури хеши наздики худро, ки аллакай шиносномаи дохилии Қирғизистон доранд, тасдиқ мекунанд, мушкиле вуҷуд надорад. Ба аъзоёни наздики оила зану шавхар, хешовандони угай, бобою биби, фарзандхондагон ё фарзандони фарзандхондашуда дохил мешаванд.

Садокати эчодкорони конунгузорй дар якчанд модда тасдик карда шудааст Қонун «Дар бораи шаҳрвандии Ҷумҳурии Қирғизистон». Барои якчанд категорияи аҳолӣ истисноҳои муфассал мавҷуданд.

Барои қирғизҳои этникӣ тартиби алоҳида пешбинӣ шудааст. Ба ин руйхат шахсоне дохил мешаванд, ки мансубият надоранд, онхое, ки ба чои истикомати доимии худ баргаштаанд ва занони дорои холати шахрвандие, ки бо сокини махаллй никох доранд. Мизоҷони номбаршуда, агар онҳо ӯҳдадор шаванд, ки қонунҳо ва бандҳои Конститутсияро вайрон накунанд, шаҳодатномаро ҳарчи зудтар ихтиёрдорӣ мекунанд.

Тарафдор барои онҳое, ки аз Русия кӯчиданд

Забони русӣ дуввумин забони иҷозатдодашуда эълон шудааст, аз ин рӯ мутобиқшавии муҳоҷирон ноаён аст. Менталитет аз маъмулӣ фарқ мекунад. Аммо дар ин чо принципхои катъй вучуд надоранд, ки риоя накардани онхо боиси чазо мегардад. Афзалият ба муқаррароти стандартии Кодекси ҷиноятӣ ва риояи одоби аз ҷониби умум эътирофшуда дода мешавад.

Хароҷоти интихоби сертификатҳо ва барномаҳо хеле кам аст. Шахсоне, ки аз Русия ба хориҷа сафар мекунанд, ба таври қонунӣ ҳарду корти шахсиятро нигоҳ медоранд. Бинобар ин, онҳо аз афзалиятҳои давлатҳо баҳра мебаранд ва имкони ҳаракатро нигоҳ медоранд. Ҳар як корти бонкие, ки дар тамоми ҷаҳон эътибор дорад, ба номи ин шахс сабт шудааст. Бо ҳуҷҷатҳои Қирғизистон, шахс метавонад ба осонӣ барои раводид ба Аврупо, Иёлоти Муттаҳидаи Амрико ва дигар қитъаҳои таъиншуда иҷозат гирад. Дар аксари мавридҳо имтиёзҳои махсус барои додани муҷаввизи иқомати қонунӣ вуҷуд доранд, ки бо назардошти вазъият барои шаҳрвандони Русия баста аст.

Ҳукуматдорон минтақаи озодии тиҷоратро васеъ мекунанд. Соҳаҳои аз ҷиҳати молиявӣ ҷолибтарин сайёҳӣ, хоҷагии натуралӣ ва бахши кишоварзӣ буданд. Ба шарофати робитаҳои густурдаи берунии вазоратхонаҳо аз ҷиҳати иқтисодӣ ва дипломатӣ истеҳсолкунандагон озодона ба бозорҳои Аврупо ва Амрико ворид мешаванд. Барномаҳое вуҷуд доранд, ки ба кам кардани саҳмҳои андоз нигаронида шудаанд.

Баррасии дархостҳои шаҳрвандони эҳтимолӣ муддати хеле кӯтоҳро мегирад. Аксар вақт, пас аз фиристодани дархост, аз рӯзи қабули хадамоти салоҳиятдор аз 3 то 6 моҳ мегузарад.

Истисноҳо барои шахсоне, ки ҳуқуқи гирифтани гирифтани соддакардашуда надоранд

Мӯҳлати иқомат дар Қирғизистон то се сол кам карда мешавад, агар шахс яке аз асосҳои зеринро пешниҳод кунад:

• аз рУи яке аз ихтисосхои ба илм, техника, маданият ё касбхои дигар талабшаванда сохибихтисоси баланд бошад;
• ба самтхои афзалиятноки иктисодии дохили муниципалитет маблаггузори мекунад (тартиб ва андозаи чунин сармоягузорихо дар хеч кучо номбар нашудаанд);
• хангоми тасдики вазъи ичтимоии гуреза мувофики конунхои хеле махсусгардонидашуда.

Ҳамин тариқ, бо омӯзиши муфассали қоидаҳои давлатӣ ва талабот барои меҳмонон, ҳар як муроҷиаткунанда даъво дорад, ки ҳукми мусбӣ дар бораи ариза.